Είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση, μέσα από αυτά που ασχολούμαι είτε επαγγελματικά, είτε στη προσωπική μου ζωή, να έχω πρόσβαση σε τεράστιο πλήθος ανθρώπων.
Είμαι αρκετά τυχερός δηλαδή, καθημερινά να γνωρίζω νέους ανθρώπους.
Και όσο περισσότερους γνωρίζω, τόσο περισσότερο ενισχύω μια άποψή μου που μπορεί να σου φανεί περίεργη.
Έχω την αίσθηση ότι οι άνθρωποι φοβούνται και δεν το παραδέχονται ούτε στους εαυτούς τους. Και ο φόβος, δεν χρειάζεται να είναι αυτό που νιώθεις όταν βλέπεις ένα θρίλερ ή όταν κυκλοφορείς σε σκοτεινά επικίνδυνα δρομάκια ή όταν βλέπεις την αράχνη ή όποιο ζωύφιο σου ξυπνάει τα ένστικτα επιβίωσής σου.
Οι άνθρωποι φοβούνται επειδή ντρέπονται – επειδή ανησυχούν – επειδή έχουν άγνοια.
Οι άνθρωποι έχουν προβλήματα και ντρέπονται να τα εκφράσουν – ακόμα και αν ξέρουν ότι αυτό θα τους φέρει βοήθεια, ανησυχούν γιατί δεν έχουν εικόνα για το πώς να το διαχειριστούν ή για τις πραγματικές επιπτώσεις – ακόμα και αν δεν είναι σίγουρο ότι η ανησυχία τους θα επιβεβαιωθεί και φοβούνται επειδή η άγνοια τους δημιουργεί το φόβο του αγνώστου – ακόμα και σήμερα που ζούμε την Εποχή της Πληροφόρησης.
[su_note note_color=”#14104f” text_color=”#ffffff” radius=”14″]Πριν 2 ημέρες, σε μια συνεδρία με έναν μαθητή υπήρξε μια ακόμα επιβεβαίωση αυτού. Ο μαθητής μας διάβαζε αρκετούς μήνες- ίσως χρόνο αλλά δεν έπαιρνε την απόφαση να επικοινωνήσει μαζί μας. [/su_note]
Μετά από συζήτηση καταλήξαμε στα εξής :
- Φοβόταν την ευθύνη του «Αναλαμβάνω να λύσω ένα πρόβλημα»! Θέλει Δουλειά – Επιμονή – Πειθαρχία.
- Φοβόταν το να το παραδεχθεί γιατί τότε το πρόβλημα γίνεται υπαρκτό πραγματικά. Έχουμε πάντα την ελπίδα ότι τελικά δεν υπάρχει ή ότι φταίει κάποιος άλλος.
- Φοβόταν την αλλαγή που θα του έφερνε στη ζωή του μια διαδικασία αυτοβελτίωσης. Η βόλεψη της συνήθειας του τώρα προσφέρει ασφάλεια σε σχέση με το νέο – ακόμα και καλύτερο – που έρχεται.
Θα σου πω κάτι που ίσως είναι κάτι που δεν περιμένεις. Δεν είναι κακό να φοβάσαι. Δεν είναι καθόλου κακό. Είναι ανθρώπινο.
Κακό είναι να είσαι δειλός. Να βάζεις το κεφάλι μέσα στο χώμα όπως η στρουθοκάμηλος- νομίζοντας ότι καλύφθηκε από τον κίνδυνο όταν είναι εκτεθειμένη σε όλο το υπόλοιπο σώμα.
[su_box title=”Tip” title_color=”#f42121″ radius=”4″]Κακό είναι να μη κάνεις τίποτα γιατί ο φόβος σε σταματάει από το να κάνεις κάτι. [/su_box]
Κακό είναι να μη του βάζεις όρια και ημερομηνία λήξης. Αλήθεια – μέχρι πότε;
Όχι επειδή κάνεις κακό σε εμένα ή σε κάποιον άλλον. Αλλά σε σένα. Για αυτό είναι κακό. Γιατί εμποδίζεις τον εαυτό σου από το να εξερευνήσει – να ζήσει και να επεκτείνει τα όριά του. Γιατί αφήνεις τον εαυτό σου στο μέτριο καθώς μπορεί κάτι κάπως κάποτε που δεν ξέρεις τι ακριβώς και πότε να πάει στραβά.
Είναι λογικό να φοβάσαι. Είναι θαρραλέο όμως να το διαχειρίζεσαι.
Το λέμε και στα μέλη μας :
[su_note note_color=”#14104f” text_color=”#ffffff” radius=”14″]Θέλει κότσια να έρθεις σε ένα bootcamp, να παραδεχθείς ότι έχεις ένα θέμα και θες μια επαγγελματική βοήθεια για να βελτιωθείς – να γίνεις αποδοτικότερος ή απλά για να ξεκινήσεις να χτίζεις την ερωτική ζωή που ζηλεύεις από τις ταινίες. [/su_note]
Αλλά αν δεν κάνεις και τίποτα, πόσες πιθανότητες υπάρχουν να το αλλάξεις αυτό που σε απασχολεί;
Αν θες να αλλάξεις με επαγγελματική προσέγγιση τότε υπάρχει λύση. Πάτα το κουμπί και δες!
Εννοείται ότι θα φοβάσαι και θα συνεχίσεις. Δεν πειράζει. Όλοι μας φοβόμαστε κάτι.
Απλά δεν χρειάζεται να είναι το ίδιο συνέχεια. Όσο αλλάζεις φόβους – αλλάζεις τα όριά σου. Έρχεται ο επόμενος, τον ξεπερνάς – συνεχίζεις, βελτιώνεσαι, αυτοματοποιείς την εξέλιξη.
Δεν χρειάζεται να αφήνεσαι σε αυτό. Ας δίνεις στον εαυτό σου την απόλαυση του να το παλεύεις για να το σταματήσεις κάποια στιγμή σύντομα. Έστω και αν πάρει καιρό – είναι συντομότερο από το ΠΟΤΕ.
Δεν χρειάζεται να κλείνεις τα μάτια. Ας τα ανοίξεις και να τον κοιτάξεις στα μάτια, να μετρηθείτε και ας αρχίσει η μάχη.
Και σε κάθε περίπτωση – έχεις βοήθεια.
