Ποιες είναι οι αγαπημένες σου σειρές, ποιες απέρριψες και ποιες ήταν αυτές που σε κράτησαν ξύπνιο τα βράδια;
Ο αριθμός των άρθρων που έχω γράψει για το φλερτ είναι τριψήφιος τώρα πια.
Ωστόσο, σκεφτόμουν εδώ και καιρό να χαλαρώσω λίγο το κλίμα και να γράψω για κάτι διαφορετικό.
Τηλεόραση δεν βλέπω και ο χρόνος μέσα στην ημέρα που θα αφιερώσω στον εαυτό μου μοιράζεται στην γυμναστική και στην καλύτερη περίπτωση στην μια ώρα που θα αφιερώσω το βράδυ για να δω σειρές.
Δεν είμαι κριτικός ταινιών ούτε σειρών.
Απλά θέλω οι σειρές που βλέπω να με κάνουν να ξεχνιέμαι και ταυτόχρονα να παίζουν με το μυαλό μου.
Πριν προχωρήσω λοιπόν στις σειρές, θα ήθελα να σου θυμίσω κάποια από τα κορυφαία άρθρα για το φλερτ στις επιλογές των αναγνωστών του Men Of Style.
- 3+1 Τρόποι για να Έλξεις Γυναίκες Χωρίς να Μιλάς
- 4 Σημάδια ότι Θέλει να της Μιλήσεις
- 9 Σημάδια που Μαρτυρούν πως η Γυναίκα που σου Αρέσει Απλά δεν Γουστάρει
- Δεν το Παίζει Δύσκολη Απλά δεν Γουστάρει: Πώς να Φιλτράρεις Γυναίκες
- 10 Ξεκάθαρα Σημάδια πως σε Βλέπει σαν Φίλο και πώς να το Αποφύγεις
- Γιατί Κυνηγάω μια Γυναίκα που Συνεχώς με Απορρίπτει
Όχι τίποτα άλλο αλλά για να μην ξεχνιόμαστε.
Πάμε στις σειρές τώρα.
Σειρές που έφαγα κόλλημα από το πρώτο επεισόδιο
Δυστυχώς με τις σειρές όπως και με τις ταινίες έχω γίνει περίεργος. Όχι πως δεν είμαι στα υπόλοιπα αλλά λέμε τώρα…
Αν δεν μου τραβήξει το ενδιαφέρον από τα πρώτα επεισόδια, τότε την παρατάω.
Αυτό έπαθα πρόσφατα με το The OA της Netflix. Με συγχωρείς που θα στο χαλάσω αν είσαι fun αλλά δεν άντεξα.
Ξεχωριστό σενάριο αλλά πολύ αργό ρε παιδί μου.
Τώρα πια με τις σειρές που παρακολουθώ, δεν έχω την υπομονή να ξεκινήσει να γίνεται ο κακός χαμός από την δεύτερη ή τρίτη σεζόν.
Κουράζομαι εύκολα.
Ξέρω πως είναι υπερβολικό αλλά όσο περνούν τα χρόνια εμπιστεύομαι όλο και περισσότερο το ένστικτο μου.
Πάμε να δούμε την λίστα λοιπόν με τις σειρές που μου γυάλισε το μάτι από το πρώτο κιόλας επεισόδιο.
#1. Hannibal
Έρωτας με το πρώτο επεισόδιο και μια από τις καλύτερες σειρές που έχω δει.
Τρεις σεζόν, χωρίς πολλά τραβήγματα και τέλος που αρμόζει σε αρχαία τραγωδία.
Ξέρω πως μπορεί σε κάποια σημεία να σου φάνηκε splatter αλλά κατά την γνώμη μου ήταν μια από τις κορυφαίες σειρές που έπαιξε στην τηλεόραση.
Θεωρώ πως ο Mads Mikkelsen ήταν ο ιδανικότερος για τον ρόλο του Hannibal παρόλο που μέχρι να την ξεκινήσω δεν μου γέμιζε το μάτι.
Η σκηνοθεσία έργο τέχνης και η παραμικρή λεπτομέρεια περασμένη μέσα από μικροσκόπιο.
Μια μάχη απέναντι στο καλό και στο κακό που στο τέλος δεν ξέρεις ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο.
Με λίγα λόγια έχασα την μπάλα.
Μου θύμισε τις παλιές καλές εποχές του Seven, όπου ο serial killer που τον κάνει άψογα ο Kevin Spacey, στην επική σκηνή μέσα στο περιπολικό που βρίσκονται και οι τρεις πρωταγωνιστές, πετάει την αλησμόνητη ατάκα που σε στέλνει αδιάβαστο:
Για να σε ακούσουν πια οι άνθρωποι δεν μπορείς απλά να τους χτυπήσεις στον ώμο. Πρέπει να τους χτυπήσεις με σφυρί και μετά θα παρατηρήσεις πως έχεις την πλήρη προσοχή τους
Μου έχουν λείψει τέτοιες ταινίες.
#2. Stranger Things
Εγκεφαλικό από το πρώτο επεισόδιο και μέσα σε λίγες ημέρες έκανα σκόνη όλη την πρώτη σεζόν.
Η πρώτη σκηνή διαδραματίζεται σε ένα σκοτεινό υπόγειο δείχνοντας έναν επιστήμονα να τρέχει πανικόβλητος να γλυτώσει από κάτι που τον κυνηγάει μανιασμένα.
Τέλος.
Κρατικά μυστικά, μια υπόσχεση πως κάτι επικίνδυνο και μη ανθρώπινο έχει ξεφύγει και τα αλησμόνητα 80’s στην τιμητική τους.
Ίσως μια από τις πιο ξεχωριστές σειρές του 2016 και ένα κόλλημα που στοιχειώνει μέχρι να βγει η δεύτερη σεζόν.
Η Winona Ryder δίνει ρέστα ερμηνείας αλλά οι πιτσιρικάδες κλέβουν την παράσταση.
Αν τώρα βάλεις στην συνταγή πως κατά την διάρκεια της σειράς κάνουν την εμφάνιση τους αφίσες μέσα σε δωμάτια από το θρυλικό The Thing του John Carpenter και ακούγεται το Raise a Little Hell των Trooper, τότε έχεις κόλλημα επικών διαστάσεων.
Αγαπήσαμε 80’s και δεν το κρύβουμε.
Και το Stranger Things μας τα θύμισε χωρίς να μας αφήσει ούτε λεπτό να πάρουμε τα μάτια μας από την οθόνη.
#3. True Detective
Μια από τις σειρές που με έστειλαν αδιάβαστο.
Και μιλάω για την πρώτη σεζόν. Είδα και την δεύτερη βέβαια αλλά δεν ήταν το ίδιο.
Δύο άνδρες προς την αναζήτηση των ηθικών και φιλοσοφικών τους ορίων χωρίς να το γνωρίζουν καν.
Χωρίς πιστολίδια, χωρίς πολλές κλωτσιές και αιματοχυσίες, μόνο οι ερμηνείες των πραγματικά τρομερών Matthew McConaughey και Woody Harrelson.
Ξέρω πως θα φανώ ιερόσυλος για τους λάτρεις αλλά θυμήθηκα το κορυφαίο Scarface.
Μια ολόκληρη ταινία στηρίζεται στην ερμηνεία.
Το ίδιο και το True Detective.
Δεν περιλαμβάνει τρομακτικά μυστήρια και το σασπένς δεν παίζει με τα νεύρα σου σαν βιολί.
Απλά απολαμβάνεις να βλέπεις τους πρωταγωνιστές να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Απλό, με βαθιά τοπία και χρόνο για να προβληματιστείς με τις απόψεις του Rust και να πηγαίνεις ξανά προς τα πίσω για να ακούσεις καλύτερα τι είπε μήπως και καταλάβεις καλύτερα.
#4. Sherlock
Ότι πιο αντιπροσωπευτικό του Sherlock Holmes και ο Benedict Cumberbatch ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.
Διάνοια, αντικοινωνικός και ο Watson ως ο γνωστός σε όλους μας κομπάρσος που παίζει τον ρόλο του άψογα.
Μια από τις καλογυρισμένες σειρές που δεν σε αφήνει να κάνεις κάτι άλλο ταυτόχρονα ενώ την βλέπεις περιμένοντας να ξυπνήσει η δράση και μαζί με αυτήν και εσύ.
Η τέταρτη σεζόν μπήκε πολύ δυνατά.
Σημείωση: Μου την δίνει στα νεύρα ο Μoriarty αλλά τόπο στην οργή.
#5. Sons of Anarchy
Σύσταση του Σπύρου και δεν το μετάνιωσα καθόλου.
Μια από τις ανδρικές σειρές θα έλεγα που αρχίζει να παίρνει μπρος από την δεύτερη προς τρίτη σεζόν.
Τι να πω τώρα για το Sons Of Anarchy;
Τα έχει όλα.
Προδοσίες, σκοτωμούς, συνεργασίες που πηγαίνουν κατά διαόλου, μηχανές, ότι είδος παράνομου εμπορίου θέλεις και στην μέση τα διλήμματα που έρχονται αντιμέτωποι συνεχώς οι πρωταγωνιστές.
Αν την έχεις δει και θυμάσαι το τέλος τότε δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα.
Αν δεν την έχεις δει, τότε ξεκίνα άμεσα.
#6. Westworld
Τεχνητή νοημοσύνη και το αιώνιο δίλημμα για μηχανές που αποκτούν συνείδηση.
Όλα αυτά τα βάζεις σε έναν ψεύτικο κόσμο που έχει δημιουργηθεί για να ψυχαγωγεί και το υπόλοιπο με βρίσκει κολλημένο στον καναπέ να προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αληθινό και τι ανάμνηση.
Όλα βαίνουν καλώς μέχρι που τα ρομπότ που μέχρι πρότινος υπήρχαν για να υπηρετούν, τρώνε σκάλωμα και η συνείδηση τους επεκτείνεται.
Από την στιγμή που είχα δει το trailer περίμενα πως και πώς να ξεκινήσει.
Με Antony Hopkins και Ed Harris στο cast δεν ήθελα και πολύ για να κολλήσω και να γίνω πιστός.
Κατά την γνώμη μου ένα από τα διαμάντια του 2016.
#7. Game of Thrones
Υπερπαραγωγή, το βλέπω και περιμένω και εγώ την έβδομη σεζόν.
Δεν την συγκρίνω με τις παραπάνω σειρές αλλά είναι πολύ καλή.
Δεν θα μπω στην διαδικασία να την συγκρίνω με το Walking Dead. Δεν το έχω δει και δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη (έχω κολλήσει στην πρώτη σεζόν ακόμα).
Όπως μου την δίνει λίγο γιατί το τραβάει από τα μαλλιά.
Εντάξει ρε φίλε, Winter is Coming και σε καταλαβαίνω. Όμως μέχρι και στην Ελλάδα είδαμε χιόνι και βαρύ χειμώνα και στο Game of Thrones ακόμα περιμένουμε τους White Walkers.
(Τίμια σημείωση: Το ένατο επεισόδιο της έκτης σεζόν ήταν όντως ότι καλύτερο).
#8. Daredevil
Σε γενικές γραμμές ότι βγάζει η Netflix είναι ποιοτικό.
Σκοτεινό, χωρίς υπερδυνάμεις και λέιζερ να φεύγουν από τα μάτια, ο ήρωας όχι μόνο είναι ανθρώπινος και ματώνει (εντάξει με τόσο ξύλο δύσκολα αντέχεις αλλά το δέχομαι) αλλά έχει και εκείνος τους δικούς του δαίμονες να αντιμετωπίσει.
Σκοτεινό, με έναν Kingpin να δίνει ρέστα ερμηνείας, μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που το ξεκίνησα.
Ο Punisher που κάνει την εμφάνιση του στην δεύτερη σεζόν βάζει το κερασάκι στην τούρτα και οι εκρήξεις αδρεναλίνης φτάνουν κορυφή.
Δεν με κούρασε και η συχνή δράση όπως και η εξέλιξη της πλοκής σε κρατά τσιτωμένο.
Υπάρχουν αρκετές σειρές που μου έχουν προτείνει γνωστοί μου ανά διαστήματα όμως θα πάει μακριά η βαλίτσα.
Για παράδειγμα, ένας γνωστός μου είπε πως αν δεν έχω δει Sopranos έχω πολύ δρόμο ακόμα. Και ίσως να έχει και δίκιο.
Αν έχεις να προτείνεις κάποια σειρά που αξίζει να της ρίξω μια ματιά ή σου έμεινε αλησμόνητη, τότε περιμένω σχόλια.
Ή μπορείς πολύ απλά να μου πεις την γνώμη σου εδώ.
Να είσαι καλά
