Η αλήθεια είναι πως με την αναβλητικότητα όλοι έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι. Δραστηριότητες που ενώ τις βάλαμε στην λίστα, δεν έγιναν ποτέ και έτσι η ταμπέλα «αναβλητικός» φορτώθηκε σαν ρετσινιά.
Όταν κάποιος είναι αναβλητικός, πνίγεται σε δικαιολογίες, σκέψεις και κάποιες φορές φόβους που ουσιαστικά τον τραβούν μακριά από αυτό που έχε αποφασίσει να κάνει.
Με λίγα λόγια όμως, ο αναβλητικός βάζει σε προτεραιότητα δραστηριότητες που είναι περισσότερο απολαυστικές, αντί να διαχειριστεί άλλες, κρίσιμες και καταλυτικές.
Και στις περισσότερες περιπτώσεις, η συγκεκριμένη διαδικασία προτεραιοτήτων, βασίζεται είτε σε φόβο, είτε σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες ή απλά δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικοί ήταν ο λόγοι που θέσαμε εξ’ αρχής για να κάνουμε κάτι.
Υπάρχουν όμως ορισμένα πράγματα που καλό θα ήταν να θυμάσαι αν είσαι αναβλητικός.
#1. Η Αυτοπεποίθηση δεν Χαρίζεται
Η αυτοπεποίθηση να κάνουμε κάτι σημαντικό δεν έρχεται πριν το κάνουμε και αυτό είναι μια από τις πιο κλασσικές παγίδες που πέφτουμε όλοι.
Μπορεί στο ξεκίνημα της οργάνωσης ο αναβλητικός να είναι γεμάτος ενθουσιασμό και όρεξη, όταν όμως έρχεται η στιγμή να κάνει το πρώτο βήμα, τότε αρχίζει το γλέντι.
Όλοι οι φόβοι, οι αμφιβολίες και οι ενδεχόμενοι κίνδυνοι μπαίνουν κάτω από μεγεθυντικό φακό και το σύστημα καταρρέει. Ή απλά δεν ξεκινά ποτέ.
Και η αλήθεια είναι πως ακριβώς πριν το πρώτο βήμα, ο αναβλητικός ψάχνει απεγνωσμένα για άλλη μια δόση εξασφάλισης πως τα πάντα θα πάνε καλά, ακόμα και η πιο μικρή λεπτομέρεια.
Ψάχνει να αισθανθεί όσο γίνεται περισσότερο έτοιμος απλά δεν νιώθει ποτέ έτοιμος, τουλάχιστον όσο θα ήθελε.
Και η αρχή δεν γίνεται ποτέ.
Η αυτοπεποίθηση είναι σίγουρα πολύ σημαντική, αλλά σπάνια την έχουμε στην τσέπη μας πριν ξεκινήσουμε κάτι. Συνήθως εμφανίζεται στην συνέχεια, όταν τα στοιχεία της φαντασίας μας σταματούν να φαίνονται τόσο απειλητικά.
Τσέκαρε παρακάτω κάποια από τα κυριότερα χαρακτηριστικά των ανθρώπων με αυτοπεποίθηση:
#2. Τα Διλήμματα θα Συνεχίσουν να Υπάρχουν Εκτός και να Λύσεις το Πρώτο
Πριν ξεκινήσουμε οποιαδήποτε δραστηριότητα φαντάζει δύσκολη, δεν γνωρίζουμε αν θα την καταφέρουμε, πώς θα το πετύχουμε, πόσο χρόνο θα απαιτήσει και τι δυσκολίες θα αντιμετωπίσουμε.
Όταν κάποιος είναι αναβλητικός, όλα τα παραπάνω είναι γρίφοι, διλήμματα που στην ουσία φοβάται να αντιμετωπίσει ή απλά του φαίνονται πάρα πολλά για να διαχειριστεί, ειδικά στην αρχή.
Στην πραγματικότητα, όλες οι σκέψεις, οποιασδήποτε μορφής, δημιουργούν έναν λαβύρινθο επειδή προσπαθούμε να τον χαρτογραφήσουμε στο κεφάλι μας χωρίς να κάνουμε τίποτα στην πράξη.
Η οποιαδήποτε δραστηριότητα αποτελείται, τις περισσότερες φορές, από μικρότερα κομμάτια που δεν έχουμε ξεκάθαρη εικόνα τους, εκτός αν αρχίσουμε να τα αντιμετωπίζουμε.
Ο αναβλητικός «χάνεται» επειδή προσπαθεί να βάλει τα πάντα σε μια σειρά, όχι πράττοντας, αλλά μόνο με την φαντασία. Και η φαντασία μας δεν έχει όρια, ούτε περιορισμούς.
Αν την αφήσεις, θα συνεχίσει να γεννά δράκους.
Συνήθως νιώθουμε ανήμποροι επειδή στο μυαλό μας στήνουμε την κάθε δραστηριότητα με σκέψεις χωρίς να γνωρίζουμε πρακτικά την ρεαλιστική της μορφή αλλά και τις πραγματικές της απαιτήσεις.
#3. «Το Δουλεύω Ακόμα»
Όταν απλά δουλεύουμε σε κάτι χωρίς ποτέ να το τελειώνουμε, είναι αρχή χωρίς τέλος.
Σίγουρα το ξεκίνημα παίζει τον ρόλο του στην διαδικασία, όταν όμως χάνουμε από την προοπτική μας τον προορισμό και τα θέλουμε, εντέλει να καταφέρουμε, τότε φτάνουμε στο σημείο να κυνηγάμε την ουρά μας.
Προφανώς και οι λόγοι που ο αναβλητικός δεν τελειώνει ποτέ είναι πολλοί και ποικίλουν.
Μπορεί να θεωρούμε πως δεν είναι αρκετά «τέλειο» αυτό που έχουμε κάνε ήδη, πως επειδή πιστεύουμε πως δεν θα προλάβουμε το τελικό deadline, απλά κάνουμε κύκλους γύρω από το θέμα ή απλά αποφεύγουμε να δούμε τι θα συμβεί αφού τελειώσουμε.
Όποιος και να είναι ο λόγος, όταν ο αναβλητικός δεν τελειώνει μια δραστηριότητα ή μια εργασία, η πρόοδος είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί.
Γιατί περί προόδου πρόκειται.
Είναι πολύ χρήσιμο να τσεκάρουμε πως η προσοχή μας βρίσκεται στο τι θέλουμε να τελειώσουμε, αντί να ασχολούμαστε με δραστηριότητες που είναι σημαντικές, μόνο και μόνο για να πείσουμε τον εαυτό μας πως ασχολούμαστε με αυτές.
Όλοι ξέρουμε πως αυτό δεν είναι αρκετό.
#4. Η Πράξη δεν Είναι Τόσο Επικίνδυνη όσο η Απραξία
Είναι αδύνατο μια δραστηριότητα να γίνε πιο εύκολη όταν την αναβάλουμε. Και αυτό είναι κανόνας.
Όσο περισσότερο ο αναβλητικός δηλώνει «αργότερα» τόσα περισσότερα στρώματα δυσκολίας χτίζονται γύρω από αυτό που αποφεύγει.
Οι λόγοι που δεν ξεκινάμε κάτι σημαντικό δεν πρόκειται να εξατμιστούν ως δια μαγείας, όσο περισσότερο το αναβάλουμε. Αντιθέτως, με την απραξία επιβεβαιώνουμε στον εαυτό μας τους φόβους μας και η έλλειψη αυτοπεποίθησης, αντί να μειώνεται, μεγαλώνει.
Όσο αποφεύγουμε κάτι, τόσο περισσότερο επιβεβαιώνουμε τις αρχικές ανασφάλειες μας. Δεν γίνεται να νιώσουμε ικανοί για το οτιδήποτε όταν δεν βάζουμε σε εφαρμογή τις ικανότητες μας.
Όταν για παράδειγμα φοβάσαι πως θα απορριφθείς από την γυναίκα που σου αρέσει, τότε δεν της εκφράζεις ποτέ το ενδιαφέρον σου, όπως μπορείς να δεις στο παρακάτω βίντεο:
#5. Θέλω Vs Δεν Θέλω
Βρισκόμαστε διαρκώς σε μια νοητική υπενθύμιση όλων αυτών που θέλουμε και όλων αυτών που θέλουμε να αποφύγουμε.
Ο αναβλητικός, απλά συγκεντρώνεται λίγο παραπάνω στο τι θέλει να αποφύγει και όχι στο τι θα κερδίσει.
Η δύναμη της βραχυπρόθεσμης ασφάλειας είναι άκρως ελκυστική για όλους, όμως η απόλαυση έρχεται μακροπρόθεσμα, αφού αποδείξουμε στον εαυτό μας πως την αξίζουμε.
Πολλές φορές η ασφάλεια είναι υπερεκτιμημένη, αφού έχει την ικανότητα να μας προσφέρει απόλαυση, αλλά με κάποιο κόστος. Και αυτό το κόστος είναι η αδράνεια.
Μπορεί κάποιος να είναι αναβλητικός, όμως μέσα του γνωρίζει πως το κόστος της απραξίας, ειδικά μετά από κάποιο διάστημα, είναι μεγαλύτερο από το κέρδος της προσπάθειας.
Όχι λόγο αποτελέσματος, αλλά επειδή θα αναρωτιέται πάντα «τι θα συνέβαινε αν…».
Τα επόμενα καλύτερα άρθρα που μπορείς να διαβάσεις:
- Δύσκολες Αποφάσεις: Μήπως Αναβάλουμε ότι Είναι Σημαντικό;
- Άλλα λες και Άλλα Κάνεις! Πώς να Είσαι Συνεπής με τον Εαυτό σου
Η αναβλητικότητα κατεβάζει την τελική απόδοση, εδώ θα μάθεις πώς να την αντιμετωπίσεις.
Περιμένω την οποιαδήποτε απορία σου εδώ.
Να είσαι καλά
