Μια πολύ βασική ιδέα στην κοινότητα του pick-up είναι το state. Στα ελληνικά θα το ονομάζαμε «συναισθηματική κατάσταση» και σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, όσο πιο «ανεβασμένος» είσαι, τόσο λιγότερο άγχος αισθάνεσαι και τόσο πιο καλά πηγαίνουν οι προσεγγίσεις που κάνεις σε κοπέλες.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι το state παίζει ρόλο κυρίως σε χαμηλού επιπέδου παίκτες που τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Όταν ακούω άνδρες να μου λένε ότι σήμερα νιώθουν ότι δεν είναι σε state, ξέρω ότι απλά δεν έχουν πραγματική αυτοπεποίθηση και στηρίζονται σε κάποιο προσωπείο προκειμένου να τα πάνε καλά. Και πως μόνο όταν νιώσουν «ανεβασμένοι», δεν έχουν άγχος και γίνονται πιο αυθόρμητοι και πιο εκφραστικοί.
Παρόλα αυτά πολλοί εν δυνάμει παίκτες ασχολούνται συνέχεια με τον έλεγχο του state τους. Και ο τρόπος τους για αυτό είναι με το να κάνουν κάτι που τους βοηθάει να νιώσουν εκπληκτικά με τον εαυτό τους και να μην σκέφτονται πολύ. Έτσι ο καθένας φτιάχνει την προσωπική του τελετουργία για να μπει σε state και που μπορεί να περιλαμβάνει τα πάντα: δυνατή μουσική, αλκοόλ, χορό, μικρά πάρτυ, ασκήσεις γυμναστικής, μικρές επιδείξεις μέσα στα μαγαζιά κλπ. Για ορισμένους αρχάριους, αυτό είναι κάτι πολύ δυνατό, κάτι που δεν έχουν ξανανιώσει και που όντως βραχυπρόθεσμα μπορεί να τους οδηγήσει σε καλά αποτελέσματα.
Αλλά η αλήθεια είναι, πως τίποτα από αυτά δεν δουλεύει μακροπρόθεσμα. Κάθε μία από αυτές τις μεθόδους θα λειτουργήσει μόνο λίγο, για μία, δύο, πέντε φορές και για όσο είναι κάτι καινούριο και εντυπωσιακό. Όταν γίνει κάτι συνηθισμένο και μέρος της ρουτίνας η επίδρασή της χάνεται. Και μετά χρειάζεται κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό και όταν σταματήσει και αυτό να λειτουργεί, κάτι ακόμα και κάτι ακόμα κ.ο.κ.
Και όσο ασχολείσαι με το state σου, τόσο μπαίνεις σε ένα φαύλο κύκλο εμμονής. Ξεκινάς με το «μήπως δεν είμαι σε state;». Μόλις κάνεις 1-2 προσεγγίσεις και δεν πάνε καλά καταλήγεις: «ωχ, όντως δεν είμαι σε state, τώρα τι θα κάνω;». Και αυτή η εμμονή όντως ενισχύει και άλλο το άγχος σου εμποδίζοντάς σε ακόμα περισσότερο.
Στην πραγματικότητα όμως, τα πράγματα που ρυθμίζουν την κατάστασή και την ενέργειά μας είναι παράγωγα της βιολογικής μας λειτουργίας, όπως: ο τρόπος διατροφής μας, πόσο ξεκούραστοι είμαστε, πόσο άγχος έχουμε στη ζωή μας, το πρόγραμμα της επόμενης μέρας κλπ.
Ο αρχάριος παίκτης στηρίζεται στο state επειδή δεν έχει αυτοπεποίθηση ή ικανότητες κοινωνικοποίησης και έτσι χρειάζεται κάποιο δεκανίκι για να αισθανθεί καλά. Και αν δεν νιώσει «ανεβασμένος» τότε αισθάνεται όπως πάντα, δηλαδή ο πραγματικός και αγχωμένος του εαυτός.
Η λύση είναι μόνο μία, να αναγνωρίζεις σε τι κατάσταση είσαι και να συνεχίζεις με τη βραδιά σου. Και αν όντως δεν αισθάνεσαι καλά, δεν έχει σημασία. Συνέχισε τη βραδιά σου, πέρνα καλά με τους φίλους σου και θα δεις ότι και πάλι πολλές ευκαιρίες θα παρουσιαστούν.
Απλά και μόνο επειδή δεν νιώθεις σε state, δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν θα θέλουν να σου μιλήσουν, ότι δεν έχεις κάτι να προσφέρεις, και ότι δεν παραμένεις ο cool και εκπληκτικός τύπος που είσαι κανονικά. Αντίθετα η εμμονή με το state, είναι ουσιαστικά σαν να λες ότι δεν έχεις κάτι άλλο να προσφέρεις, ότι οι γυναίκες δεν θα έλκονταν αλλιώς από εσένα και προσπαθείς να το αντισταθμίσεις αυτό με την ενέργεια που θα κουβαλάς.
Είναι αλήθεια όμως. Αν έχεις μια ισορροπημένη ζωή και καλές δυνατότητες επικοινωνίας, τότε το state λίγο μετράει. Αν το έχεις, είναι καλοδεχούμενο. Αλλά και χωρίς αυτό, μπορείς να τα πας μια χαρά!
