Μήπως Η Αυτοπειθαρχία Είναι Πιο Εύκολη Από Όσο Νομίζεις
Πριν κάποια χρόνια ήθελα να διαβάσω κυριολεκτικά ότι βιβλίο υπήρχε. Βασικά ήθελα να διαβάσω κάποια δεκάδες βιβλία σε σύντομο χρονικό διάστημα και κυρίως να διατηρήσω απόλυτη αυτοπειθαρχία σε ένα πρόγραμμα διαβάσματος.
Προφανώς και τα κατάφερα αλλά όχι στον βαθμό που ήθελα!
Και φυσικά δεν ήταν η πρώτη φορά που θα έθετα ένα δύσκολο στόχο και όλα θα πήγαιναν κατά διαόλου.
Μπορεί να έχεις παρατηρήσει κάποιου ανθρώπους που έχουν αξιοζήλευτη αυτοπειθαρχία. Ξυπνούν νωρίς, έχουν αψεγάδιαστα τελετουργικά, η κάθε τους ημέρα περιλαμβάνει μικρούς στόχους και δραστηριότητες και γενικότερα πιστεύουμε πως έχουν έναν εσωτερικό δαίμονα που τους σπρώχνει να συνεχίζουν ακόμα και όταν το μισούν.
Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια!
Και αυτό γιατί αν γνωρίζεις κάποιον άτομο με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, θα παρατηρήσεις ακριβώς το αντίθετο:
Το απολαμβάνουν!
Αυτό που κάνουν το γουστάρουν απίστευτα και το αγαπούν, και επειδή τους αρέσει πάρα πολύ και είναι σημαντικό για αυτούς, αισθάνονται και ένα μεγάλο αίσθημα ευθύνης απέναντι του.
Συχνά μπερδεύουμε την αυτοπειθαρχία με την θέληση. Θεωρούμε πως είναι τα ίδια ή παρόμοια. Μήπως η αυτοπειθαρχία δεν έχει όμως καμία σχέση;
Δες, πριν συνεχίσεις, το επεισόδιο από το ελληνικό podcast του Apla+Andrika για την αξία των στόχων και την πειθαρχία που σου είναι απαραίτητη για να πετύχεις.
Η θέληση είναι σαν μυς. Αν τον προπονήσεις ασταμάτητα και χωρίς ξεκούραση, τότε θα σπάσει. Χρειάζεται χρόνος για να χτιστεί ένα δυνατός μυς.
Από την άλλη, δημιουργείται και ένα παράδοξο: Για να χτίσεις θέληση χρειάζεται αυτοπειθαρχία και για να αποκτήσεις αυτοπειθαρχία χρειάζεται θέληση.
Για να βγει άκρη όμως, χρειάζονται κάποιες εξηγήσεις.
Θέληση: Πόσο Σημαντική Είναι
Ο συμπεριφορές μας δεν στηρίζονται στην θέληση ή την λογική. Και αν το κάνουν, συμβαίνει σπάνια. Οι συμπεριφορές μας στηρίζονται στο πως αισθανόμαστε.
Κάνουμε ότι πιστεύουμε πως θα μας κάνει να νιώσουμε καλά και αποφεύγουμε ότι πιστεύουμε πως θα μας κάνει να νιώσουμε λάθος.
Υπάρχουν όμως φορές που μέσω της θέλησης, αρνούμαστε τις επιθυμίες μας για να πετύχουμε κάτι που θα έχει μακροπρόθεσμο και όχι βραχυπρόθεσμο όφελος. Βασικά όχι μόνο όφελος αλλά και απόλαυση.
Η θέληση και η αυτοπειθαρχία πολλές φορές μας δείχνουν τον δρόμο της άρνησης των επιθυμιών μας. Δεν θα φας το σουβλάκι γιατί έχει ένα σωρό αχρείαστες θερμίδες και αν το φας στο τέλος θα γίνεις σαν μπουλντόζα.
Αν δεν θέλεις να τρέχεις στο γυμναστήριο, μπορείς να δοκιμάσεις να γυμναστείς στο σπίτι. Δες εδώ το σχετικό επεισόδιο από το ελληνικό podcast του Apla+Andrika.
Φυσικά, όταν δείχνεις την αρετή να συγκρατήσεις τις επιθυμίες σου για απόλαυση, σημαίνει πως συγκρατείσαι να μην κάνεις ότι σου βαρέσει στο κεφάλι.
Αν ο καθένας αφήνονταν στις επιθυμίες του, τότε θα ζούσαμε σε χάος και σε διαρκή κίνδυνο.
Από δημιουργείται ένα ακόμα παράδοξο: Όταν θέλεις να φας το σουβλάκι ή όταν τελικά το τρως, αισθάνεσαι ενοχές και ντροπή.
Και η αλήθεια είναι πως αυτό είναι πολύ εκνευριστικό. Είναι βαρύ να νιώθεις άσχημα για όλα αυτά που σε κάνουν να νιώθεις ωραία.
Διαλύεις την πίτσα και την μπριζόλα και μετά ντρέπεσαι που το έκανες!
Πας να απολαύσεις και μετά ΔΕΝ το απολαμβάνεις.
Αυτοπειθαρχία Και Ντροπή Δεν Ταιριάζουν
Το ζήτημα λοιπόν δημιουργείται όταν καταπιέζεις τις επιθυμίες σου. Δεν θέλεις να φας αλλά τρως. Δεν θέλεις να φας, δεν τρως, και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τρως ακόμα και το ψυγείο και η δίαιτα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Η αυτοπειθαρχία είναι καλή και χρήσιμη, όμως γυρίζει μπούμερανγκ όταν αισθάνεσαι πως αρνείσαι τον εαυτό σου και τις πραγματικές σου επιθυμίες.
Το ζήτημα λοιπόν ποιο είναι; Μήπως η αυτοπειθαρχία και η ντροπή δεν ταιριάζουν;
Μπορείς να αντέξεις την δίαιτα ή την σκληρή προπόνηση για λίγες ημέρες ή εβδομάδες. Αν όμως η γυμναστική δεν σε κάνει να αισθάνεσαι καλά, τότε μετά από κάποιο χρονικό διάστημα το κίνητρο θα πέσει και η αυτοπειθαρχία θα γίνεται δυσβάσταχτη.
Αν δεν νιώσεις την ανταμοιβή, τότε η θέληση και η αυτοπειθαρχία, αργά η γρήγορα θα δεχθούν ένα πολύ σοβαρό πλήγμα.
Με λίγα λόγια, ένα υγιές σύστημα για αυτοπειθαρχία, πρέπει να δουλεύει μαζί με τις επιθυμίες σου, όχι εναντίον τους.
Το ζήτημα είναι πως αν φας γλυκό ή δεν πας γυμναστήριο κάθε μέρα για να κάνεις σώμα-άγαλμα, αυτό δεν σε κάνει κακό ή αδύναμο άτομο.
Το ότι υποκύπτεις στις επιθυμίες σου, δεν σημαίνει πως είσαι κακός ή λίγος.
Αν αισθάνεσαι λίγος και η αυτοπεποίθησή σου έχει φτάσει πάτο, τσέκαρε το βίντεο του Χρήστου.
Σημαίνει όμως πως μπορείς και καλύτερα.
Αν πειθαρχήσεις, θα πονέσεις. Αν δεν πειθαρχήσεις πάλι θα πονέσεις.
Στην πρώτη περίπτωση θα νιώσεις απόλαυση επειδή έκανες αυτό που χρειαζόταν, και στην δεύτερη θα νιώσεις καλά λόγω της απόλαυσης.
Στην πρώτη περίπτωση θα νιώσεις πόνο επειδή θα κάνεις κάτι που δεν έχεις ξανακάνεις και στην δεύτερη θα πονέσεις επειδή χάλασες ένα πρόγραμμα διατροφής.
Όπως καταλαβαίνεις ο πόνος και η απόλαυση θα υπάρχουν πάντα.
Όμως μπορείς να δοκιμάσεις ποιος πόνος και ποια απόλαυση κάνει την ζωή σου λίγο καλύτερη.
Και να ζήσεις αυτό.
Η αυτοπειθαρχία δεν είναι τόσο δύσκολη. Αυτό που είναι δύσκολο είναι να εντοπίσεις τι σου αρέσει πραγματικά και ο τρόπος που θα το κάνεις να είναι κα ταυτόχρονα ωφέλιμος.
Η αυτοβελτίωση δεν σταματάει ποτέ. Ξεκίνα από εδώ.
Καλή συνέχεια
