Ο Δρόμος Προς Την Απόρριψη
Στην αρχή νόμιζα πως η απόρριψη ήταν το μόνο που έπρεπε να ξεπεράσω.
Είχα ξεκινήσει ζητώντας αναπτήρα. Μου έδωσαν και στην συνέχεια παρατηρούσα τον εαυτό μου να φεύγει τρομαγμένος.
Από τότε πέρασαν 10 χρόνια και το θυμάμαι ακόμα.
Η μόνη σκέψη που υπήρχε στο μυαλό μου ήταν μια:
Θεέ μου… Αυτό παίζει στα σοβαρά. Ελπίζω να μην τα σκατώσω.
Όμως εκείνη την ημέρα πρόλαβα να πάρω κάποια πολύ σημαντικά μαθήματα από τα συναισθήματα μου.
Συναίσθημα: Φοβόμουν να δείξω τις λάθος προθέσεις για να μην παρεξηγηθώ.
Μάθημα #1: Δεν ήμουν σίγουρος για την άποψη που είχα για τον εαυτό μου με αποτέλεσμα να στηρίζομαι στις απόψεις των άλλων.
Μάθημα #2: Μην ζητάς τα λάθος πράγματα μόνο και μόνο για να κρύψεις τις προθέσεις σου. Μπορεί να τα πάρεις και μετά να μην ξέρεις τι να τα κάνεις.
Συναίσθημα: Ακατάσχετο άγχος λες και η Αποκάλυψη ήταν λίγα δευτερόλεπτα μακριά μου.
Μάθημα #3: Δεν μπορούσα να διαχειριστώ τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου.
Συναίσθημα: Τρόμος. Μια τόσο απλή πράξη σου προκαλεί την εμπειρία να πιστεύεις πως κάποιος άγνωστος αποφασίζει για την μοίρα σου.
Μάθημα #4: Οι γυναίκες δεν δαγκώνουν αλλά η ισχύς που έχει η απόρριψη πάνω σου είναι τεράστια.
Και ένα ακόμα…
Ο Δρόμος Προς Την Απόρριψη Δεν Ήταν Τόσο Σπάνιο Φαινόμενο
Ο κόσμος δεν εκφράζει εύκολα την γνώμη του ούτε τις απόψεις του. Και για να το κάνει, χρειάζεται πρώτα να αισθανθεί άνετα με το περιβάλλον και τους ανθρώπους μέσα σε αυτό.
Φοβόμαστε να δημιουργήσουμε μια φανταστική προστριβή με τον φόβο πως το αίτημα μας ή αυτό που θέλουμε δεν θα βρει ανταπόκριση.
Νόμιζα πως η απόρριψη από τις γυναίκες θα ήταν η μόνη δυσκολία που θα αντιμετώπιζα. Πίστευα πως η ζωή θα μου τα έφερνε όλα στρωτά και οι αποφάσεις που θα έπρεπε να πάρω στο μέλλον θα ήταν απλές.
Και όμως…
Η απόρριψη είναι η εξάσκηση που κάνεις για το πώς διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως περίμενες.
Και αυτό θα συμβεί πολλές φορές στην ζωή σου.
Δεν ξέρω τι πιστεύεις, όμως παρατηρώ συνεχώς ανθρώπους γύρω μου να αποφεύγουν να πάρουν ρίσκα. Και δεν μιλάω επαγγελματικά αλλά σε προσωπικό επίπεδο.
Όταν κάτι τους εκνευρίζει το κρατάνε μέσα τους, όταν θέλουν κάτι δεν το λένε ευθέως και το κρυφτό δεν σταματά ποτέ.
Σίγουρα δεν είναι απλό.
Όταν όμως προκαλείς τον εαυτό σου να βρεθεί μπροστά στην απόρριψη τον βάζεις πρόσωπο με πρόσωπο με την ενδεχόμενη ήττα.
Όμως κάνεις και κάτι ακόμα.
Αποφασίζεις να διεκδικήσεις.
Η Πρώτη Απόρριψη Ξεκίνησε
Ο φόβος που έχουμε για την απόρριψη είναι ο φόβος του μυαλού. Παίρνουμε πολύ σοβαρά τις σκέψεις μας.
Και αυτό είναι μόνο μια κουβέντα.
Στην συνέχεια τα πράγματα αλλάζουν. Όταν προσεγγίζεις και απορρίπτεσαι, δεν συμβαίνει μόνο αυτό.
Ο εαυτός σου περνά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα από αμέτρητες μεταβατικές καταστάσεις συναισθηματικής έντασης.
Με λίγα λόγια δεν ξέρεις ακριβώς τι έχεις ζήσει.
Από την μια σκέφτεσαι
Ρε δεν με έφαγε τελικά ούτε έπαθα εγκεφαλικό.
Και από την άλλη
Πρέπει να είμαι μουγγός και άχρηστος. Δεν μπορώ να αρθρώσω.
Όμως το ταξίδι είναι πιο περίεργο. Σε αναγκάζει να πας βαθύτερα αν τελικά αποφασίσεις να μείνεις και να παλέψεις.
Στις πρώτες προσεγγίσεις πρέπει να φαινόμουν σαν τον πιτσιρικά στην Έκτη Αίσθηση.
Βασικά έβλεπα όντως φαντάσματα.
Οι σκέψεις μου ήταν τόσο έντονες και τις έπαιρνα τόσο στα σοβαρά όπου η πραγματικότητα έπεφτε στο κούτελο μου σαν βουητό και όχι σαν εικόνες και σκέψεις.
Και όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με την κάθε απόρριψη, στην αρχή, περνάς με βίαιο τρόπο από μια σειρά τρομακτικών συνειδητοποιήσεων.
Αρχικά συνειδητοποιείς με πολύ πρόχειρο τρόπο μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής που κανείς μας δεν θέλει να πιστέψει για κανένα λόγο.
Η επιτυχία δεν είναι σίγουρη, δεν είναι εύκολη και πως για να πετύχεις πρέπει να αποτύχεις.
Στην συνέχεια αρχίζεις και αμφιβάλεις για τον εαυτό σου. Δεν είσαι αρκετός, δεν έχεις την αυτοπεποίθηση που περίμενες και οι επικοινωνιακές σου δεξιότητες σέρνονται με ταχύτητα σαλιγκαριού.
Μετά αρχίζεις και νευριάζεις με όλα. Με τον εαυτό σου, με τους φίλους σου, με τις γυναίκες, με το σύστημα, με την ζωή.
Προσπαθείς απεγνωσμένα να ρίξεις κάπου το φταίξιμο σε μια προσπάθεια να ξελαφρώσεις τον εαυτό σου από την πίεση της ευθύνης.
Και μετά φοβάσαι. Δυνατά, σκληρά και ατόφια.
Όχι, το μέλλον δεν θα έχει ηλιόλουστες στιγμές για εσένα. Θα είναι μια σειρά από αποτυχίες που θα σου υπενθυμίζουν τις αδυναμίες σου και τα χαμένα χρόνια.
Μέχρι να αποφασίσεις πως δεν έχεις άλλη επιλογή μόνο αυτή που δίνεις στον εαυτό σου.
Όταν Η Απόρριψη Γίνεται Σύμμαχος
Μάθε πως να κάνεις την απόρριψη σύμμαχο στο παρακάτω βίντεο.
Στην συνέχεια, ξεκινά να σε ενδιαφέρει όχι μόνο η πιθανότητα της απόρριψης αλλά και πώς να την απενεργοποιήσεις και να την διαχειριστείς.
Για αυτό και οι πρώτες προσεγγίσεις παίρνουν τόση ώρα. Απλά κάθεσαι σαν άγαλμα και περιμένεις έναν κεραυνό να σε χτυπήσει στο κεφάλι μπας και κάνεις το βήμα.
Ακόμα, δεν έχεις ιδέα τι θέλεις να καταφέρεις.
Εκεί που το φλερτ ήταν κάτι απλό στο μυαλό σου, τώρα σου φαίνεται σαν μια πολύπλοκη μαθηματική εξίσωση, με μεταβλητές και χαοτικά συστήματα.
Μετά από λίγο όμως κάτι συμβαίνει.
Συνειδητοποιείς πως τα συναισθήματα δεν πρόκειται να φύγουν και πως όσο περισσότερο περιμένεις τόσο χειροτερεύουν.
Και κάνεις το βήμα.
Η πρώτη προσέγγιση δεν έχει καμία σχέση με καθαρή προσπάθεια. Είναι περισσότερο μια θολή εικόνα που τρεμοπαίζει.
Οι πληροφορίες που προσπαθείς να επεξεργαστείς είναι τόσες πολλές που το μυαλό σου πατάει αναγκαστικά pause για να μην το κάψεις.
Όμως βλέπεις και κάτι διαφορετικό.
Οι γυναίκες δεν είναι τελικά τόσο επιθετικές όσο περίμενες.
Παίρνεις θάρρος. Ανασκουμπώνεσαι και προσπαθείς την επόμενη φορά να διορθώσεις καταστάσεις.
Αποφασίζεις να βελτιώσεις τον τρόπο που μιλάς. Η φωνή σου να είναι πιο σταθερή και να μην τρεμοπαίζει, να μην κουνάς τα χέρια σου σαν τροχονόμος και να διατηρείς οπτική επαφή.
Το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στο τι μπορείς να ελέγξεις και τι όχι, αρχίζει και γίνεται πιο ξεκάθαρο.
Αρχίζεις να καταλαβαίνεις πως ένα μεγάλο μέρος της επικοινωνίας με τους άλλους συνδέεται άμεσα με τον τρόπο που επικοινωνείς με τον εαυτό σου.
Και μπορεί να μην αποφύγεις 100% την απόρριψη αλλά μπορείς με κάποιες βελτιώσεις να επηρεάσεις το αποτέλεσμα.
Και τότε ξεκινά ένα ακόμα ταξίδι. Μια διαδρομή όπου ο πεσιμισμός αντικαθίσταται από την αισιοδοξία.
Και Τι Έγινε;
Με τον καιρό αρχίζεις να κατανοείς καλύτερα τις συναισθηματικές καταστάσεις, όχι μόνο τις δικές σου αλλά και των άλλων.
Παρατηρείς διαφορετικά την γλώσσα σώματος, τις κινήσεις των χεριών και τις εκφράσεις του προσώπου.
Εκεί που το μυαλό σου είχε χώρο μόνο για τι χρειάζεται να κάνεις για να γλυτώσεις ή να μην γίνεις ρεζίλι, τώρα γεμίζει αυτό το κενό με ψυχραιμία να επεξεργάζεσαι πιο εύκολα και πιο γρήγορα το περιβάλλον.
Μετά από λίγο, τα πράγματα αποκτούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Ξεκινάς να παρατηρείς τα χρονικά κενά στις προτάσεις των άλλων, πως τονίζουν συγκεκριμένες λέξεις και πως μεταβάλλεται η φυσιολογία ανάλογα με τα συναισθήματα που τους προκαλεί το κάθε θέμα συζήτησης.
Και προφανώς το σύστημα αλλάζει συνεχώς σαν ένας ζωντανός οργανισμός.
Όσο περισσότερο πράττεις ενάντια στον φόβο, ο φόβος μικραίνει και τον αντικαθιστά το θάρρος. Και όσο περισσότερο πράττεις με θάρρος τόσο περισσότερο διεκδικείς πιο άμεσα αυτό που θέλεις.
Και όσο περισσότερο διεκδικείς τόσο περισσότερο αυξάνεις τις πιθανότητες να κερδίσεις.
Καταλαβαίνεις πως οι λέξεις έχουν δύναμη και πως ο τρόπος που προβάλεις συναισθήματα επηρεάζει άμεσα τους άλλους.
Αν προβάλεις θυμό, ουδετερότητα ή νευρικότητα οι άλλοι κλειδώνουν πιο γρήγορα.
Και αισθάνεσαι πως η απόρριψη δεν ήταν τελικά τόσο μαύρο ή άσπρο.
Λάθη Και Αποτυχία
Ποια επικοινωνιακά λάθη σε οδηγούν στην απόρριψη; Μάθε ποια είναι αυτά.
Καμία σχέση το ένα με το άλλο.
Όταν αποτυγχάνουμε σε κάτι, αφήνουμε ένα μικρό δωμάτιο στο μυαλό μας για να ρίξουμε την ευθύνη σε παράγοντες που δεν έχουν σχέση με εμάς.
Η απόρριψη όμως είναι διαφορετική.
Περιλαμβάνει ένα δεύτερο άτομο να μας λέει κατάμουτρα όχι.
Η απόρριψη σημαίνει πως θέλαμε κάποιος να πιστέψει σε εμάς αλλά δεν το έκανε. Σημαίνει πως θέλαμε να αρέσουμε σε κάποιον αλλά τελικά δεν συνέβη.
Θέλαμε να βλέπει τα πράγματα όπως εμείς και πέσαμε σε ντουβάρι.
Η απόρριψη είναι προσωπική και φανερώνει κάτι απλό αλλά απίστευτα σημαντικό με λίγες δόσεις τρομακτικού.
Την σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας και κατά πόσο πιστεύουμε σε αυτόν.
Στην απόρριψη όποιον και να κατηγορήσεις δεν έχει καμία σημασία. Αν πιστέψεις πως άξιζες την απόρριψη τότε θα κατηγορήσεις τον εαυτό σου και θα πέσεις σε αυτολύπηση.
Αν πιστέψεις πως δεν σου άξιζε η απόρριψη θα κατηγορήσεις τον άλλο και θα νιώσεις θυμό και επιθετικότητα.
Και τότε πέφτεις στην μεγαλύτερη παγίδα. Θέλεις εκδίκηση. Φαντάζεσαι τον εαυτό σου πως είσαι εσύ αυτός που απορρίπτει τον άλλο.
Θέλεις να τον βάλεις στην θέση σου και να αισθανθεί όπως εσύ.
Να του δείξεις πόσο λάθος είναι, πόσο άδικο ήταν αυτό που έκανε.
Όμως Τι Ακριβώς Είναι;
Την απόρριψη την αντιλαμβανόμαστε ως μια κριτική αλλά στην ουσία είναι μια άποψη. Ο δρόμος προς την απόρριψη είναι δύσκολος.
Η απόρριψη μπορεί να στηρίζεται στην διάθεση του άλλου, στις συνθήκες της στιγμής, στις γνώσεις του, στις εμπειρίες του, στην μόρφωση και την κουλτούρα του.
Και ίσως μια από τις σημαντικότερες εμπνεύσεις που ενδεχομένως ζήσεις είναι πως η απόρριψη δεν έχει πάντα σχέση με εσένα.
Οι μεταβλητές που παίζουν ρόλο είναι πολλές.
Και τότε καταλαβαίνεις πως στην εξίσωση μπαίνει ένα ακόμα στοιχείο: Το άτομο που γνωρίζεις.
Η συμπεριφορά σου και το άτομο που γνωρίζεις είναι και τα δύο πολύ σημαντικά στοιχεία.
Απλά δεν μπορούμε να δεχτούμε πως όταν μας αρέσει μια γυναίκα, αυτή η επιθυμία ίσως δεν είναι αμφίδρομη.
Μην γελιέσαι. Η απόρριψη δεν είναι ρομαντική ούτε ευγενική όταν συμβαίνει. Το « έχω σχέση » ή « σε βλέπω φιλικά » μετατρέπεται μέσα σε δευτερόλεπτα σε ένα μαμούθ που ξυπνά από τον αφανισμό και σε κυνηγά ανελέητα.
Και αν εν τέλει η απόρριψη είναι το χαμένο δισκοπότηρο μιας χρυσής εποχής που περιμένει στωικά να αναδυθεί, για ποιο λόγο την αποφεύγουμε παραδειγματικά;
Ο δικός μου λόγος ήταν απλός και καταλυτικός: Ο δρόμος προς την απόρριψη ήταν δύσκολος.
Φοβόμουν να φανερώσω τις δυνατότητες που είχα. Γιατί αν το έκανα θα σήμαινε μόνο ένα πράγμα.
Θα έπρεπε να τις αξιοποιήσω, να διεκδικήσω περισσότερα, να πιέσω τον εαυτό μου σε αχαρτογράφητες περιοχές.
Περιοχές που θα έπρεπε να δημιουργήσω από το μηδέν.
- Με ποιον τρόπο αποφάσιζα και με βάση ποια κριτήρια;
- Πόσο συχνά έπαιρνα αποφάσεις και πως αισθανόμουν αφού τις έπαιρνα;
- Πως αμφέβαλα για τον εαυτό μου και για ποιο λόγο;
- Πως αντιμετώπιζα τον εαυτό μου μετά από μια αποτυχία ή απόρριψη;
- Ο τρόπος που επικοινωνούσα με τους άλλους τι έλεγε για την προσωπικότητα μου;
- Πως διαχειριζόμουν την πίεση;
Είναι φοβερό το πως περνούν να χρόνια. Οι περισσότεροι συμπεριφερόμαστε λες και θα έχουμε καμιά εικοσαριά ζωές να πετύχουμε αυτό που θέλουμε.
Όμως, χωρίς να το καταλάβεις, ένα τεράστιο κενό δημιουργείται ανάμεσα στο όραμα που έχεις για τον εαυτό σου και την πραγματικότητα της ζωής.
Με λίγα λόγια, κάνουμε στον εαυτό μας ένα είδος αναισθησίας για να μην καταλάβει πως πουλήσαμε φθηνά τα όνειρα μας.
Όμως στο τέλος θα χρειαστεί να δώσουμε απάντηση σε κάποιες σοβαρές ερωτήσεις.
Τι χρειάζεται να κάνεις για να ζήσεις χωρίς να μετανιώνεις για χαμένες ευκαιρίες; Να μην φαίνεσαι όλο και πιο μικρός μπροστά στον καθρέφτη; Ο δρόμος προς την απόρριψη μπορεί να σε διδάξει πολλά.
Θέλεις να αποκτήσεις τώρα αυτό που σου αξίζει στον ερωτικό τομέα; Μην χάνεις χρόνο. Δες αυτό.
Βρες και διάβασε το βιβλίο μας Άνδρας Αξίας εδώ.
Καλή συνέχεια
