Η στασιμότητα είναι μια κατάσταση που κάποια στιγμή μας βρίσκει όλους. Μπορεί να είναι μια περίοδος της ζωής μας όπου απλά έχουμε κουραστεί ή είμαστε αρκετά μπερδεμένοι και δεν έχουμε ξεκάθαρη εικόνα για το πώς να συνεχίσουμε.
Η στασιμότητα όμως, αργά η γρήγορα δημιουργεί πρόβλημα. Σου προκαλεί το αίσθημα πως δεν έχεις σαφή πορεία και πως αυτό που βρίσκεται μπροστά σου είναι θολό.
Με λίγα λόγια χάνεις το νόημα κάποιων καταστάσεων και το κίνητρο δεν βρίσκεται και στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
Για να καταλάβεις πόσα μπορείς να χάνεις, μένοντας στάσιμος, δες και το παρακάτω επεισόδιο από το Apla + Andrika:
Σε αυτή την φάση λοιπόν, χρειάζεται να αναρωτηθείς: Πόσο ρόλο παίζουν οι άλλοι στην στασιμότητα σου;
Αρχικά, Γιατί Υπάρχει;
Πιστεύω πως αν κάνεις για πολύ καιρό τα ίδια πράγματα χωρίς να τα εξελίσσεις ή να κάνεις διαφορετικά έχει κάποιες συνέπειες.
Η θετική είναι πως σε ένα ιδανικό σενάριο γίνεσαι καλύτερος. Η αρνητική είναι στο κατά πόσο η στασιμότητα μετατρέπεται σε μια ζώνη άνεσης όπου φοβάσαι να ρισκάρεις να κάνεις κάτι άλλο ή κάτι καλύτερο που θα σε εξελίξει.
Στο δικό μου μυαλό η στασιμότητα είναι μια κατάσταση όπου θέλεις να κάνεις κάτι άλλο ή διαφορετικά και δεν τελικά δεν το κάνεις επειδή δεν αισθάνεσαι άνετα ή έτοιμος να το κάνεις.
Η αλλαγή είναι σημάδι και εξέλιξης και σίγουρα ο εχθρός της είναι η στασιμότητα.
Όλοι μας έχουμε αντιμετωπίσει ή αντιμετωπίζουμε την στασιμότητα.
Μπορεί να υφίσταται είτε επειδή έχουμε βολευτεί σε μια κατάσταση είτε πιστεύουμε πως είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνουμε ήδη.
Βέβαια μπορεί η συνήθεια να είναι κάτι θετικό αλλά στον αντίποδα μπορεί να αποβεί μοιραία για την εξέλιξη μας γιατί δεν κάνουμε βήματα μπροστά.
Και όσο περισσότερο μένουμε σε στασιμότητα τόσο πιο δύσκολο είναι να ξεφύγουμε από αυτήν.
Αν τώρα αναρωτιέσαι πόσο μπορεί η χαμηλή αυτοεκτίμηση, που προκύπτει από την στασιμότητα να σε επηρεάζει στη ζωή σου, δες το video:
Όταν οι Άλλοι Παίζουν Ρόλο στην Στασιμότητα
Σίγουρα η στασιμότητα που μπορεί να βρισκόμαστε να οφείλετε σε εσωτερικούς μηχανισμούς όπως φόβο για το άγνωστο ή έλλειψη πίστης στον εαυτό μας.
Συνήθως, όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση που δεν μας αρέσει, ως άμυνα, να θέλουμε να ρίξουμε το βάρος κάπου. Και όταν αυτό συμβαίνει, συνήθως κατηγορούμε τον εαυτό μας ή τους άλλους.
Παρόλο που σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν δημιουργούμε ωφέλιμο έδαφος ανάπτυξης, υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όπου οι άλλοι μπορούν να παίξουν στην στασιμότητα μας.
Και μάλιστα χωρίς να το προσπαθούν!
Τι σημαίνει αυτό;
Όταν κάποιος σε κρατάει στην στασιμότητα σημαίνει αρχικά ένα και μόνο πράγμα: Δεν σε αφήνει να αναπτυχθείς και φυσικά το δέχεσαι.
Όταν δεν σε αφήνει να αναπτυχθείς, υπάρχουν δύο τρόποι συνήθως που αυτό συμβαίνει.
Ο πρώτος τρόπος είναι με συμπεριφορές ή καταστάσεις που δημιουργεί και σε σαμποτάρουν.
Μπορεί να σε μειώνει λεκτικά ή να σε κρατάει σε μια κατάσταση όπου δεν μπορείς να αναπτυχθείς.
Δεν σε ενισχύει ή σου δείχνει πως δεν πιστεύει σε εσένα για να κάνεις τα επόμενα βήματα. Δεν πιστεύει στις ικανότητες σου αλλά αντιθέτως σου δείχνει πως πιστεύει πως το επόμενο βήμα που θα κάνεις θα είναι καταστροφικό.
Πιστεύω ότι αυτό ο τρόπος είναι γνώριμος σε όλους μας.
Ο δεύτερος τρόπος όμως είναι πολύ καλά κρυμμένος και τις περισσότερες φορές δεν το καταλαβαίνουμε.
Είναι ο τρόπος της υπερπροστασίας.
Οι δικοί μας άνθρωποι ή τα άτομα που βρίσκονται περισσότερο κοντά μας, νοιάζονται για την ασφάλεια μας και την ομαλή συνέχιση της ζωή μας. Αυτό είναι δεδομένο, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο ποσοστό.
Δεν θέλουν να μας δουν να προσπαθούμε και να αποτυγχάνουμε γιατί μπορεί να καταρρακωθούμε συναισθηματικά.
Μπορεί να προσπαθήσουν να μας αποτρέψουν να πάρουμε ένα ρίσκο που είναι σημαντικό για την ζωή μας επειδή πιστεύουν πως δεν θα μπορέσουμε να ανακάμψουμε σε περίπτωση που όλα πάνε στραβά.
Αυτό που συμβαίνει όμως με την συνεχή υπερπροστασία είναι πως με τον καιρό μας αφαιρεί την ικανότητα να παίρνουμε αποφάσεις από μόνοι μας και κυρίως να αναλαμβάνουμε την ευθύνη της ζωής μας και των επιλογών μας.
Σίγουρα μας προσφέρει ένα προστατευτικό κουκούλι άνεσης και ασφάλειας, ταυτόχρονα όμως μας αφαιρεί το δικαίωμα να κάνουμε λάθη και να μάθουμε από αυτά.
Και το τίμημα δεν είναι μόνο η στασιμότητα αλλά και η έλλειψη ωριμότητας σε αποφάσεις και κατευθύνσεις που αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να πάρουμε.
Όταν στις σοβαρές καταστάσεις της ζωής μας κάποιος άλλος αναλαμβάνει την ευθύνη της επιβίωσης μας, δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου μας αποτρέπει από το να στηριχτούμε στον εαυτό μας για να αντεπεξέλθουμε.
Και όταν αυτό γίνεται συνέχεια, η στασιμότητα δεν υφίσταται μόνο πρακτικά αλλά και ψυχολογικά.
Η εμπειρία που χαρίζουμε στον εαυτό μας μέσω αποφάσεων που παίρνουμε για τον εαυτό μας και την ζωή μας, προσφέρει σπουδαία μαθήματα, που αν τα αποφεύγουμε διαρκώς επειδή κάποιος άλλος «μπαίνει μπροστά», δεν μας αφήνει να εξερευνήσουμε το βάθος των ίδιων μας των επιλογών.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι όπου οι άλλοι μπορούν να μας κρατήσουν στάσιμους. Όταν όμως η στασιμότητα γίνεται ένα βολικό σενάριο όπου η έλλειψη αποφάσεων, ρίσκων και δύσκολων επιλογών δηλώνονται ως «επικίνδυνες καταστάσεις» που είναι καλύτερο να τις αναλάβει κάποιος άλλος, η ζωή μας μπαίνει στον αυτόματο με εμάς συνοδηγούς.
Να είσαι καλά
