Ο Τσάρλς Μπουκόφσκι αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση συγγραφέα στα αμερικάνικα γράμματα. Ενώ το έργο του μετράει πάνω από 50 τόμους (ποιήματα και αφηγήματα) και αποτελεί ίνδαλμα για ανθρώπους που δεν σχετίζονται ιδιαίτερα με την λογοτεχνία. Ενώ, από τα βιβλία του απέκτησε μια μεγάλη περιουσία, η εικόνα του έχει ταυτιστεί με ένα τύπο αραγμένο σε μια καρέκλα, κρατώντας μια μπύρα στο χέρι, να απολαμβάνει τον ήλιο παρέα με τον σκύλο του. Οι Men Of Style τιμάνε τον Μπουκόφσκι ως Άνδρα Αξίας γιατί μας έδειξε τον τρόπο να είμαστε ελεύθεροι και αυθεντικοί σε έναν πολύπλοκο και γεμάτο περιορισμούς κόσμο. Μας έδειξε να ζούμε όπως θέλουμε να ζούμε.
Ο Μπουκόφσκι θεωρείται ο βασιλιάς του «άντεργκρουντ» της αμερικάνικης λογοτεχνικής σκηνής. Ταυτόχρονα όμως είναι ο πιο πολυφωταγραφημένος συγγραφέας του 20ου αιώνα και απασχόλησε όλους τους κριτικούς της εποχής του, πράγμα σπάνιο για τον κόσμο της λογοτεχνίας. Είτε λατρεύτηκε, είτε μισήθηκε, δεν πέρασε από κανέναν απαρατήρητο το γεγονός ότι ήταν ένας άνθρωπος με περιορισμένη εκπαίδευση, που έζησε στα όρια της απόλυτης φτώχιας και του συμπεριφερόταν ο κόσμος ως περιθωριοποιημένο άτομο στο μεγαλύτερο μέρος της ζωή του. Παρόλο αυτά, έγραψε 750 ποιήματα και 6 μυθιστορήματα. Μάλλον ο Μπουκόβσκι διέθετε ικανότητα, κουράγιο και σοφία ζωής.
Διάβασε το βιβλίο Άνδρας Αξίας από τους Ιδρυτές του Men Of Style
Βίος και πολιτεία του Τσάρλς Μπουκόβσκι
Ο Χέρνι Τσάρλς Μπουκόφσκι ο νεότερος γεννήθηκε ως Χάινριχ Κάρλ Μπουκόφσκι στις 16/8/1920 στην γερμανική πόλη Άντερναχ. Ο πατέρας του υπηρετούσε ως λοχίας του αμερικάνικου στρατού στην Γερμανία όπου γνώρισε την Γερμανίδα μοδίστρα Καταρίνα Φετ. Τρία χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκαν αρχικά στην Βαλτιμόρη και το 1930 στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Η παιδική του ηλικία στιγματίστηκε από την ενδοοικογενειακή βία, ενώ ταλαιπωρήθηκε εξίσου και κατά την εφηβεία του από την πολύ άσκημη ακμή, η οποία του άφησε πολλά σημάδια στο πρόσωπο. Για τους παραπάνω λόγους η εκπαίδευση του περιορίστηκε στο σπίτι. Ο ίδιος αναφέρει ότι η μοναδική του απόλαυση εκείνη την περίοδο ήταν η εξόρμηση του στην κοντινή δημοτική βιβλιοθήκη.
Μέχρι τα 19 είχε διαβάσει όλους τους κλασικούς και σύγχρονους συγγραφείς. Στο ποίημα «Πρώτη αγάπη» αναφέρει χαρακτηριστικά τις επιρροές του: Χέμινγουεϊ, Ντοστογιέφσκι, Χάμσουν, Σελίν, Πάουντ και Έλιοτ. Αποκομμένος από την οικογένεια, αποξενωμένος από το σχολικό περιβάλλον –αφού θεωρούνταν Γερμανός λόγω της προφοράς του- θα απορρίψει τα παραδοσιακά αμερικάνικα ιδανικά (οικογένεια και εκπαίδευση) και θα διαμορφώσει την προσωπικότητα του υιοθετώντας τις αξίες και τους τρόπους συμπεριφοράς από τα αναγνώσματα του.
Η Ενηλικίωση
Το 1939 αποφάσισε να τα αφήσει όλα πίσω του και να γραφτεί στο πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες για να σπουδάσει δημοσιογραφία και λογοτεχνία. Παράτησε τις σπουδές για να καταταγεί στον στρατό μετά από πιέσεις του πατέρα του για τις ανάγκες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά «κόπηκε» στις ψυχιατρικές εξετάσεις. Το 1944 δημοσίευσε την πρώτη του ιστορία «Τα επακόλουθα ενός εκτενούς απορριπτικού σημειώματος» έναντι αμοιβής. Ξεκίνησε τα ταξίδια σε όλη τις ΗΠΑ, ζώντας μαζί με όλους τους περιθωριοποιημένους και σε κατάσταση απόλυτης φτώχιας. Εκείνη την περίοδο, δεν είχε σπίτι, οικογένεια ή δουλειά. Έμαθε να βασίζεται αποκλειστικά στον εαυτό του, να χλευάζει την ματαιοδοξία των ανθρώπων, διάβαζε τους κυνικούς συγγραφείς (Λόρενς, Τζόις, Ζενέ, Μπέκετ) και ζούσε στα όρια του αλκοολισμού.
Ο ίδιος θεωρεί ότι ήταν χρήσιμα χρόνια αφού έμαθε να παρατηρεί τον κόσμο αποστασιοποιημένα και τον περιγράφει ρεαλιστικά. Το 1952 αναγκάστηκε να δουλέψει στο ταχυδρομείο του Λος Άντζελες για 3 χρόνια για λόγους επιβίωσης. Το 1960 σε ηλικία 40 ετών δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή και το 1963 έδωσε την πρώτη του συνέντευξη. Το 1969 ο Τζον Μάρτιν εκδότης του Black Sparrow Press του έδινε 100 δολάρια κάθε μήνα για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην λογοτεχνία. Όταν κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή στην Γερμανία το 1971 πούλησε γύρω στο 1 εκατομμύριο αντίτυπα. Το ίδιο έτος κυκλοφόρησε και το πρώτο του μυθιστόρημα «Το ταχυδρομείο». Ήταν η απαρχή της αναγνώρισης. Παραμένει ακόμη τόσο δημοφιλής που έχουν γυριστεί 4 ταινίες με θέμα τα βιβλία του.
Η Σχέση του Μπουκόφσκι με τις Γυναίκες
Εκτός από το αλκοόλ, ο Μπουκόφσκι είχε και μια περίεργη σχέση με τις γυναίκες. Η πρώτη του γυναίκα σύντροφος ήταν η γυναίκα με την οποία έκανε πρώτη φορά σεξ στα 24 του χρόνια. Την Τζέιν Κούνι Μπέικερ γνώρισε το 1947. Ο Μπουκόβσκι έμεινε –με μεγάλα διαλείμματα- με αυτή την γυναίκα με το περίεργο παρελθόν (αλκοολική, περιστασιακή πόρνη και τζογαδόρος) μέχρι το 1962, χρονιά που πέθανε από το αλκοόλ. Κατά την περίοδο 1955-1958 έζησε μόνιμα στο Τέξας, διότι παντρεύτηκε την Μπάρμπαρα Φράι, εκδότρια ενός μικρού λογοτεχνικού περιοδικού. Το 1964 απέκτησε την κόρη του Μαρίνα-Λουίζα με την ποιήτρια Φράνσις Ελίζαμπεθ Ντιν. Η κόρη του ήταν ο λόγος που επέστρεψε στο ταχυδρομείο γιατί η Φράνσις δεν ήθελε να τον παντρευτεί, αλλά έπρεπε να πληρώνει την διατροφή της. Το 1985 παντρεύτηκε την Λι Μπουκόφσκι.
Ο Μπουκόφσκι ήταν ένας Άνδρας Αξίας που μνημονεύεται μέχρι σήμερα. Ακόμα και εάν η συμπεριφορά του δεν ακολουθούσε τις νόρμες τις εποχής που έζησε, ήταν πρωτοπόρος. Όλοι μπορούμε να το κατακτήσουμε αυτό, υιοθετώντας τις κατάλληλες συμπεριφορές. Δες πώς ρίχνεις την αξία που έχεις για να ξέρεις τι να αποφεύγεις:
Οι λόγοι που τον Λατρεύουμε
Μελετώντας τη ζωή του Μπουκόφσκι καταλαβαίνουμε ότι για να είσαι ευτυχισμένος ή ελεύθερος δεν χρειάζεται να διαθέτεις πολλά χρήματα. Ο λιτός βίος σου δίνει την δυνατότητα να ζεις μια γεμάτη με νόημα ζωή. Η πραγματική ευχαρίστηση είναι στα μικρά πράγματα. Βέβαια, ο Μπουκόφσκι δεν είχε πολλές επιλογές. Αναγκάστηκε να ζήσει έτσι. Μέσα στην ανέχεια και την εξαθλίωση, έχοντας απορριφθεί από παντού, είχε μαζί του ως μοναδικά εφόδια τις προσωπικές του αξίες. Ο ίδιος θεωρεί ότι εκείνη η περίοδος ήταν και η καλύτερη της ζωής του γιατί έτσι μπόρεσε να αναζητήσει ανεπηρέαστος τις ομορφιές της ζωής. Αυτό τον τρόπο ζωής δεν τον αντάλλαξε ούτε για όλα τα χρήματα του κόσμου. Αυτό μπορούμε να το καταλάβουμε όταν καταξιωμένος πλέον στον κύκλο του κυκλοφορούσε ακόμη ως αλήτης παρέα με τον σκύλο του.
Άλλο σημαντικό στοιχείο που μάθαμε από τον Μπουκόφσκι είναι να πορεύεσαι στην ζωή με ανθρώπους που σε βοηθάνε να βγάζεις τον καλύτερό σου εαυτό. Στερημένος από το αυτό το προνόμιο ο Μπουκόφσκι από μικρή ηλικία, έχοντας ως παρέα μόνο τα βιβλία του και το αλκοόλ, βρήκε την αυτοπεποίθησή να προχωρήσει στη ζωή του και να πετύχει όταν γνώρισε ανθρώπους με τους οποίους μπορούσε να συνομιλήσει.
Ο μοναδικός του εκδότης, ο Τζον Μάρτιν ήταν ευσεβής χριστιανός και δεν έπινε γουλιά αλκοόλ. Ο Μπουκόφσκι μάλλον τον κοίταξε με μισό μάτι όταν τον γνώρισε, αρνούμενος να αποδεχθεί ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν πίνουν. Τελικά, ο Μάρτιν όχι τον βοήθησε να ξεφύγει από την άθλια οικονομική κατάσταση, να γίνει διάσημος και πλούσιος, αλλά του στάθηκε σε όλες τις σημαντικές αποφάσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο Μάρτιν πρότεινε στον Μπουκόβσκι να δοκιμάσει την συγγραφή μυθιστορήματος. Είχε δίκιο. «Το Ταχυδρομείο» γράφτηκε σε 3 εβδομάδες. Ο Μπουκόφσκι ξεδίπλωσε το ταλέντο του και σε ένα ολοκαίνουργιο πεδίο, αυτό του μυθιστορήματος. Το 1985 ήταν ο κουμπάρος στον γάμο του με την Λι.
Ο Μπουκόφσκι Έζησε το Όνειρό του
Ο τελευταίος λόγος που λατρεύουμε και τιμάμε τον Μπουκόφσκι είναι ότι κυνήγησε το όνειρό του: να γίνει ποιητής. Η ενασχόληση του με την διάβασμα, φανέρωσε την κλίση του. Αν και είναι περισσότερος γνωστός για τα μυθιστορήματα του, ο Μπουκόφσκι ανέκαθεν θεωρούσε τον εαυτό του ποιητή. Και αυτό φαίνεται όχι μόνο από τον τεράστιο αριθμό που έγραψε, αλλά και από την εξέλιξη του στη διάρκεια των ετών. Οι κριτικοί λογοτεχνίας αναφέρουν ότι ως συγγραφέας μυθιστορημάτων έμεινε στάσιμος τόσο ως προς την θεματολογία, όσο και ως προς το ύφος του. Στην ποίηση όμως απέδειξε άλλα πράγματα, διότι παρατηρείται μια συνεχή εξέλιξη. Διοχέτευε όλη του την ενέργειά του στο όνειρο του. Αυτός είναι νομίζω ο λόγος που πάνω στον τάφο του είναι χαραγμένες το κυνικό μήνυμα «Μην προσπαθείς». Στην πραγματικότητα όμως ήθελε να μας πει να πράξουμε το αντίθετο. Μην μένεις δηλαδή μόνο στην προσπάθεια, κυνήγησε το όνειρο σου.
Έμεινε πιστός στις αξίες του και ακολούθησε τον συγκεκριμένο δρόμο μέχρι τέλους. Και μην ξεχνάμε ο μεταπολεμικός κόσμος δεν ήθελε ατίθασους ανθρώπους σαν τον Μπουκόφσκι. Προσπαθούσε να τους βάλει όλους στο κουτάκι. Ο Μπουκόβσκι όμως με την στάση του μας έδειξε ότι μπορούμε να είμαστε αυθεντικοί, να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας, αρκεί να το θελήσουμε. Ήταν Άνδρας Αξίας με τα όλα του.
Διαβάστε την βιογραφία του Barry Miles για τον Μπουκόφσκι που κυκλοφορεί από Εκδόσεις Εξάντας. Επίσης, διαβάστε την μελέτη του Γιώργου Λαμπράκου Τσάρλς Μπουκόβσκι: Ο κυνικός Κυνικός, από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη.
Μπορείς να ακολουθήσεις και να πετύχεις τα όνειρά σου κι εσύ. Ξεκίνα από εδώ
