‘’Με έκανε να κλάψω και από τότε έγινα τέρας’’ δήλωσε πριν λίγες μέρες ο Γιάννης Αντεντοκούνμπο για μια ήττα σε μονό αγώνα με 33-0 από τον Νίκο Παππά σε τοπικό γηπεδάκι σε μία λαϊκή γειτονιά της Αθήνας. Ο Γιάννης ήταν τότε 15 ετών. Αλήθεια, μπορεί να μαρκάρει κανείς σήμερα στο παγκόσμιο μπάσκετ τον Έλληνα Σταρ των Μιλγουόκι Μπάκς;
Από τους δρόμους των Σεπολίων πουλώντας αξεσουάρ, στα σαλόνια του NBA πρωταγωνιστώντας ως παίκτης «θαύμα» στις τηλεοράσεις όλου του πλανήτη. Από την φτώχεια και την επιβίωση, αρχηγός του All Star Game και διεκδικητής του τίτλου. Η ιστορία του δικού μας Γιάννη Αντετοκούνμπο έχει μυθιστορηματική πορεία και ονειρική κατάληξη. Είναι η απόδειξη ότι τα όνειρα των ανθρώπων σβήνουν μόνο όταν σταματούν να τα πιστεύουν.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Γόνος μεταναστών από το Λάγος της Νιγηρίας και μέλος μιας πολυμελούς οικογένειας που βρήκε στέγη στα Σεπόλια των Αθηνών. Οι γονείς του Τσαρλς και Βερονικά έφτασαν στην Ελλάδα το 1991 αναζητώντας μια ευκαιρία να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.
Για την Ελλάδα η μετανάστευση ήταν ένα νέο πρόβλημα. Άμαθη η χώρα να διαχειριστεί το θέμα τόσο πολιτικά, όσο και κοινωνικά. Ο ρατσισμός ελλόχευε. Οι συνθήκες διαβίωσης της οικογένειας όντας δύσκολες ανάγκασαν τον μικρό τότε Γιάννη και τον μεγαλύτερο αδερφό του Θανάση να αποχωριστούν την χαρά της παιδικότητας, βιώνοντας τις αντιξοότητες της εργασίας του δρόμου .
Μπορείς να τσεκάρεις το επεισόδιο από την εκπομπή μας Apla+Andrika, πάνω στην ισορροπία δουλειάς και καθημερινότητας.
Λίγα χρόνια μετά έρχεται η γνωριμία του Γιάννη με το μπάσκετ. Συγκεκριμένα ήταν το 2007 ,όταν ο Σπύρος Βελλινιάτης, τον ανακάλυψε βλέποντας τον να παίζει με τα αδέρφια του στο γήπεδο του Τρίτωνα. Όπως του εξήγησε ο Γιάννης, αρχική του προσδοκία ήταν να παίξει ποδόσφαιρο. Το έμπειρο μάτι του Βελλινιάτη να διέγνωσε άραγε ότι γρήγορα ο μικρός Γιάννης μπορεί να γίνει ένας παίκτης αποκάλυψη του μπάσκετ;
Να γίνει «talk of the town» κάποια στιγμή ακόμη και του παγκόσμιου μπάσκετ;
Πείθει όμως τελικά τον γιγαντόσωμο έφηβο τότε να δοκιμάσει την τύχη του με την πορτοκαλί μπάλα. Το ποδόσφαιρο ίσως έχασε έναν καλό ποδοσφαιριστή το ελληνικό μπάσκετ όμως κέρδισε έναν μύθο.
Στα δεκατρία του λοιπόν ο Γιάννης ανακάλυψε το άθλημα που έμελλε να του ανοίξει τις πύλες της παγκόσμιας καταξίωσης, όχι μόνο αγωνιστικά αλλά και στο επίπεδο του ηθικού πλεονεκτήματος .
Με την φανέλα του Φιλαθλητικού ο νεαρός Γιάννης προϊδέασε με τις επιδόσεις του για το λαμπρό μέλλον που τον περίμενε και μέσα σε δύο χρόνια καταφέρνει να γίνει επαγγελματίας με την εφηβική ομάδα. Μαθημένοι από νωρίς να πορεύονται μαζί στον εργασιακό «στίβο» ο αδερφός του Θανάσης τον ακολούθησε στο αγωνιστικό τερέν του επαγγελματικού μπάσκετ λίγο αργότερα.
Το 2013 και έχοντας φτάσει να διακριθεί μέχρι την Β’ Εθνική λαμβάνει μέρος στο draft του 2013. Στις 4 Απριλίου του ίδιου έτους επιλέγεται με ως νούμερο 15 από τους Μιλγουόκι Μπακς. Από τότε η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή: τρεις συμμετοχές στο All-Star Game, προσωπικές διακρίσεις με το τσουβάλι και ο στυλοβάτης των Μπακς παίρνοντας την ομάδα σε πέντε χρόνια από τις τελευταίες θέσεις τις βαθμολογίας οδηγώντας την φέτος στην διεκδίκηση του τίτλου.
«Per aspera ad astra», είναι μια λατινική έκφραση που σημαίνει: «Μέσα από τις κακουχίες στα αστέρια!» Είναι ίσως η ιδανικότερη για να χαρακτηρίσει την διαδρομή που ακολούθησε η πορεία του Γιάννη.
Πώς θα χαρακτήριζες τη δική σου πορεία στο κομμάτι του φλερτ; Τσέκαρε τα 10 πιο κοινά λάθη που κάνεις και δε δημιουργείς έλξη.
Ο Αντεντοκούμπο αψήφησε κάθε πιθανό φόβο που θα μπορούσε να έχει ένα φτωχό παιδί μεταναστών, βάζοντας από την αρχή πλώρη για την κορυφή. Κοιτώντας ψηλά με το κεφάλι χαμηλά όλα αυτά τα χρόνια έκανε αποφασιστικά βήματα προς την δόξα του αθλήματος .
Το «γνώθι σαυτόν» των αρχαίων Ελλήνων παραμένει πάντοτε μια φιλοσοφική διαχρονική αρχή, αλλά και ένας δρόμος που οδηγεί στην αρετή του «ανδρός».
Από το ξεκίνημα του ποτέ δεν απαξίωσε την σκληρή δουλεία, αντιλαμβανόμενος ότι το ταλέντο δεν είναι αρκετό. Κατέδειξε όλα τα στοιχεία που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος για να γίνει πρωταγωνιστής της ζωής του και όχι παρατηρητής της τύχης του.
Γεμάτος αυτοπεποίθηση και όραμα ο Γιάννης δεν δείλιασε ποτέ στις προκλήσεις. Δεν δείλιασε όταν πήρε την απόφαση να επενδύσει χρόνο στο μπάσκετ ενώ είχε άλυτο το πρόβλημα του βιοπορισμού, ούτε δείλιασε να διεκδικήσει φανέλα βασικού στο NBA. Δεν δειλιάζει ούτε τώρα, όντας ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της ομάδας του και διεκδικητής του τίτλου MVP της χρονιάς.
Ο θρύλος του μπάσκετ Μάικλ Τζόρνταν έχει δώσει τον τίτλο «Δεν δέχομαι την έλλειψη προσπάθειας» σε πρόσφατο βιβλίο του. Ο Γ. Αντεντοκούμπο αντιπροσωπεύει με κάθε δυνατό τρόπο την παραπάνω πεποίθηση κάνοντας μας περήφανους καθημερινά με την ανεξάντλητη δύναμη του και την μεθοδική του στοχοπροσήλωση.
«Με ρώτησε κάποιος: Τι είσαι; Έλληνας, του απάντησα. Εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, ελληνικά μιλάω. Στην αρχή ζοριστήκαμε πολύ! Και ζορίζονται πολλοί σαν κι εμάς… Έλληνες που δεν θεωρούνται Έλληνες!» ήταν τα λόγια του νεαρού σταρ στο πλαίσιο μιας συνέντευξης στη στέγη του ιδρύματος Ωνάση το 2017.
Από την στιγμή που γνωστοποιήθηκε η ιστορία του Γιάννη πολλοί ήταν αυτοί που αισθάνθηκαν αμηχανία να αποδεχθούν έναν νέγρο ως συμπατριώτη τους. Ο ίδιος όμως ποτέ δεν ξέχασε την γειτονιά του και την πατρίδα που του έδωσε την μεγάλη ευκαιρία. Κάθε φορά που θυμάται αυτήν την ευκαιρία τιμάει την Ελλάδα με τα λόγια και τις πράξεις του.
Ο Γιάννης δεν ήταν Έλληνας, αλλά έγινε Έλληνας. Πατρίδα είναι ο τόπος της παιδικής ηλικίας. Είναι εκεί που σφυρηλατείς προσωπικότητα . Η αυτοκυριαρχία όμως, ο οραματισμός, η σκληρή δουλεία ,η σεμνότητα και το ήθος και εντέλει η αρετή είναι ιδανικά και πρότυπα παγκόσμια και ο Γιάννης κάθε μέρα με τον τρόπο του μας αποδεικνύει ότι είναι έχει την πάστα του ενάρετου ανθρώπου. Και τελικά είναι ο Έλληνας νέγρος που έγινε παγκόσμιος.
Σε μια εποχή που η χώρα βιώνει την οικονομική και κοινωνική απαξίωση η ιστορία του Γιάννη Αντεντοκούμπο είναι ένα εκπληκτικό παράδειγμα πως τα εμπόδια είναι μεγάλα μόνο στο μυαλό μας και ο μόνος παράγοντας που θέτει τα όρια των ονείρων μας είναι η σκληρή δουλειά.
Προσηλωμένος ως μαχητής στον στόχο του. Έχοντας μέσα στη ψυχή, την μνήμη ενός προσωπικού αγώνα εκ του μηδενός. Τιμώντας την διαδρομή του με γενναιοδωρία.
Για αυτό είναι τόσο δύσκολο να τον μαρκάρεις.
Τα επόμενα καλύτερα άρθρα που μπορείς να διαβάσεις:
- Πώς οι Προκλήσεις σε Κάνουν Ακόμα πιο Δυνατό!
- 9 Τρόποι που σου Δείχνει πως Ενδιαφέρεται και Μπορεί να Αγνοείς
Κάποιοι άνθρωποι ήταν αποφασισμένοι να πετύχουν στη ζωή τους. Αν είσαι κι εσύ, μάθε περισσότερα εδώ.
Καλή συνέχεια
